- przeciwciała
- przeciwciał|a
мн. (ед. \przeciwciałaо ☼) биол. антитела* * *мн (ед przeciwciało с) биол.антитела́
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
przeciwciała
Смотреть что такое "przeciwciała" в других словарях:
bakteriolizyna — ż IV, CMs. bakteriolizynanie; lm D. bakteriolizynayn biol. bakteriolizyny «przeciwciała znajdujące się w surowicy krwi organizmu uodpornionego przez bakterie, powodujące bakteriolizę» ‹n. łac. + gr.› … Słownik języka polskiego
biały — białyali, bielszy «mający barwę właściwą śniegowi, mleku» Oślepiająco biały śnieg. Biały obrus. Białe obłoki, kwiaty. Zęby białe jak ser. Ponad śnieg bielszym się stanę. (Żeromski) ∆ Biały człowiek «potocznie o człowieku należącym do białej… … Słownik języka polskiego
hemolizyna — ż IV, CMs. hemolizynanie; lm D. hemolizynayn biol. hemolizyny «przeciwciała zawarte w surowicy krwi, uszkadzające otoczkę czerwonych ciałek, wskutek czego hemoglobina wydostaje się do osocza» … Słownik języka polskiego
krwinka — ż III, CMs. krwinkance; lm D. krwinkanek biol. krwinki «upostaciowane składniki krwi ssaków; ciałka krwi» ∆ Krwinki czerwone «najliczniejsze składniki krwi zawierające czerwony barwnik krwi (hemoglobinę), za pomocą którego przenoszą tlen do… … Słownik języka polskiego
leukocyt — m IV, D. u, Ms. leukocytycie; lm M. y biol. leukocyty «bezbarwne komórki jądrzaste znajdujące się we krwi i limfie; pełnią w organizmie rolę obronną, niszcząc drobnoustroje i wytwarzając przeciwciała; krwinki białe, białe ciałka krwi» ‹n. łac. z… … Słownik języka polskiego
odpornościowy — «czyniący odpornym na coś, uodporniający; zabezpieczający przed czymś» Surowica odpornościowa. Reakcja odpornościowa organizmu. ∆ med. Ciała odpornościowe «płyny ustrojowe warunkujące odporność organizmu na drobnoustroje i ich toksyny;… … Słownik języka polskiego
produkować — ndk IV, produkowaćkuję, produkowaćkujesz, produkowaćkuj, produkowaćował, produkowaćowany 1. «brać udział w produkcji; zajmować się produkcją czegoś, wytwarzać, wyrabiać coś» Produkować maszyny, samochody, meble, tkaniny, sztuczne włókna, obuwie.… … Słownik języka polskiego
przeciwciało — n III, Ms. przeciwciałociele; lm D. przeciwciałoał biol. przeciwciała «swoiste ciała, białka surowicy krwi z grupy globulin, wytwarzane w organizmie człowieka i wyższych zwierząt pod wpływem antygenów, z którymi się łączą i unieszkodliwiają je,… … Słownik języka polskiego
wyosobnić — dk VIa, wyosobnićnię, wyosobnićnisz, wyosobnićnij, wyosobnićnił, wyosobnićniony wyosabniać a. wyosobniać ndk I, wyosobnićam, wyosobnićasz, wyosobnićają, wyosobnićaj, wyosobnićał, wyosobnićany, książk. «uczynić osobnym, wyodrębnić, wydzielić,… … Słownik języka polskiego
konflikt serologiczny — {{/stl 13}}{{stl 7}} sytuacja, kiedy grupa krwi (lub czynnik Rh) matki i płodu jest różna; organizm matki wytwarza wówczas przeciwciała niszczące erytrocyty płodu, co może doprowadzić do poronienia {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pokarm — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. pokarmmie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} substancja odżywcza, będąca źródłem energii dla organizmów żywych; pożywienie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pokarm roślinny, mięsny.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
